Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

médaillon m

  • 1 Medaillon

    Medaillon n -s, -s медальо́н

    Allgemeines Lexikon > Medaillon

  • 2 médaillon

    m медальо́н (dim. медальо́нчик)
    cuis:

    un médaillon de foie gras — медальо́н из гуси́ной печёнка

    Dictionnaire français-russe de type actif > médaillon

  • 3 Medaillon

    Medaillon [medal'jõː] n medalion, medalik

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > Medaillon

  • 4 Medaillon

    n -s, -s

    БНРС > Medaillon

  • 5 médaillon

    m
    3) портрет, картина в овальной раме
    4) архит. медальон; барельеф с изображением головы
    5) кул. медальон (тонкий кружок колбасы, мяса, рыбы)

    БФРС > médaillon

  • 6 Medaillon

    Универсальный немецко-русский словарь > Medaillon

  • 7 Medaillon

    [meda'ljɔ̃ː]
    n
    медальон (1) арх. орнамент 2) прикл. украшение)

    Deutsch-russische wörterbuch der kunst > Medaillon

  • 8 medaillon

    медальон
    * * *
    сущ.

    Dutch-russian dictionary > medaillon

  • 9 médaillon

    сущ.
    1) общ. картина в овальной раме, большая медаль, портрет в овальной раме, медальон (украшение)
    3) кул. медальон (тонкий кружок колбасы, мяса, рыбы)

    Французско-русский универсальный словарь > médaillon

  • 10 médaillon

    медальон

    Mini-dictionnaire français-russe > médaillon

  • 11 Medaillon

    [-dal'jõ]
    n <-s, -s> фр
    2) кул медальон (небольшой круглый кусок мяса)

    Универсальный немецко-русский словарь > Medaillon

  • 12 Medaillon

    медальо́н

    Wörterbuch Deutsch-Russisch > Medaillon

  • 13 Medaillon

    Medaillón [-dal'jON и -dal'jP:] n -s, -s
    1. медальо́н
    2. кул. небольшо́й кру́глый кусо́к мя́са

    Большой немецко-русский словарь > Medaillon

  • 14 medaljons

    n. медальон  (Грам. инф.: Окончания: \medaljonsа)
    LKLv59
    ▪ Termini
    lv arheol.
    ru медальон
    Zin94
    ▪ EuroTermBank termini
    MašB, BūVP
    lv medaljons cilnis vai gleznojums ietvarā
    ru медальон
    ETB
    ▪ Skaidrojumi
    lv Izcelsme - franču médaillon
    lv 1. Juvelierizstrādājums; plāna ovāla vai apaļa atverama kārbiņa, kurā glabā kādu relikviju, miniatūrportretu
    lv 2. Arhitektoniska detaļa, gk. apaļas vai ovālas formas gleznojums vai cilnis
    Jum99

    Latviešu-krievu vārdnīcu > medaljons

  • 15 медальон

    м
    Medaillon n, pl -s

    БНРС > медальон

  • 16 медальон

    медальон м Medaillon ( - d a l '' j O N ] n 1, pl -s

    БНРС > медальон

  • 17 медальон

    БФРС > медальон

  • 18 forme

    f
    1. (aspect extérieur) фо́рма, [вне́шний] вид, вне́шность; о́браз (image); подо́бие (ressemblance);

    la forme du visage (du nez) — фо́рма лица́ (но́са);

    la forme d'un édifice (de la Terre) — фо́рма зда́ния (Земли́); la forme d'un manteau — фе́рма <фасо́н, покро́й> пальто́; sa robe dessine ses formes — пла́тье подчёркивает её фо́рмы <фигу́ру (plus neutre)); nous f ne vîmes que des formes noires — мы ничего́ не уви́дели, кро́ме каки́х-то тёмных очерта́ний <си́луэтов>; le fond et la forme — содержа́ние и фо́рма; un vase de forme élégante — ва́за изя́щной фо́рмы; de forme cylindrique (rectangulaire, aérodynamique) — цилиндри́ческой (прямоуго́льной, обтека́емой) фо́рмы ║ en forme de..., composés en forme -— о́бразный, -ви́дный; в ви́де <в фо́рме> (+ G); напомина́ющий [по фо́рме] (+ A); en forme d'œuf (de poire, d'éventail) — яйцеобра́зный <яйцеви́дный> (грушеви́дный, веерообра́зный); ил médaillon en forme de cœur — медальо́н в ви́де серде́чка; un poème en forme de sonnet — стихотворе́ние в фо́рме соне́та ║ un roman sous forme de lettres — рома́н в пи́сьмах; un remède sous forme de cachets — лека́рство в табле́тках; dites-le sous une autre forme — скажи́те ина́че <э́то по-друго́му>; un amas sans forme — бесфо́рменная ку́ча <ма́сса>; donner une formeà une idée — формули́ровать/с= мысль; la fée prit la forme d'une vieille femme — фе́я при́няла о́браз < вид> стару́хи; il n'a pas forme humaine — он потеря́л челове́ческий о́браз <о́блик>; prendre forme — оформля́ться/офо́рмиться, принима́ть/приня́ть зако́нченную фо́рму; cela commence à prendre forme — э́то начина́ет ∫ принима́ть определённую фо́рму <вырисо́вываться>; mettre en forme — оформля́ть/офо́рмить; придава́ть/прида́ть (+ D) определённую <зако́нченную> фо́рму

    2. (manière d'être, modalité) фо́рма; вид (espèce);

    les formes de l'énergie (de gouvernement) — фо́рмы эне́ргии (правле́ния);

    une forme de courage — определённая фо́рма <- ый вид> му́жества

    gramm:

    un adjectif à la forme courte — прилага́тельное в кра́ткой фо́рме, кра́ткое прилага́тельное;

    les formes du verbe — фо́рмы глаго́ла; une forme verbale — глаго́льная фо́рма; mettez cette phrase à la forme négative — поста́вьте э́то предложе́ние в отрица́тельную фо́рму

    philo.:

    la théorie de la forme — тео́рия фо́рмы

    3. (règle extérieure) фо́рма; устано́вленный поря́док; пра́вила pl. (règles);

    il faut le faire dans les formes — на́до э́то сде́лать ∫ надлежа́щим о́бразом <по устано́вленной ou — по всей фо́рме, по всем пра́вилам>;

    respecter (violer) les formes légales — соблюда́ть/соблюсти́ (наруша́ть/нару́шить) устано́вленные пра́вила <-ый поря́док>; il y a vice de forme [— здесь] име́ет ме́сто наруше́ние суде́бной процеду́ры; en forme — официа́льный, форма́льный; совершённый по фо́рме <по всем пра́вилам>; un contrat en bonne [et due] forme — догово́р <контра́кт>, соста́вленный ∫ в пра́вильной и надлежа́щей фо́рме <по фо́рме>; надлежа́щим о́бразом офо́рмленный догово́р <контра́кт>; des considérations de pure forme — соображе́ния чи́сто форма́льного поря́дка; pour la forme — для ви́да, для фо́рмы; для <ра́ди> профо́рмы péj.; il faut y mettre les formes — на́до соблюда́ть вне́шние прили́чия; на́до обле́чь де́ло в подхо́дящую фо́рму; sans autre forme de procès — без дальне́йших <без вся́ких> церемо́ний; без ли́шних слов

    être en pleine forme fam. — быть в хоро́шей фо́рме;

    se sentir en forme — чу́вствовать ipf. себя́ бо́дрым и све́жим (frais et dispos); perdre sa forme — теря́ть/по= фо́рму; retrouver sa forme — восстана́вливать/восстанови́ть [свою́] фе́рму; je ne suis pas en forme pour passer un examen — я не в фо́рме и не могу́ <я не гото́в> сдава́ть экза́мен

    5. (moule) фо́рма; болва́нка ◄о► (à chapeau); коло́дка ◄о► (à chaussures);

    une forme à gâteaux — фо́рма (dim. фо́рмочка) для пиро́жных;

    un chapeau haut de forme — цили́ндр

    Dictionnaire français-russe de type actif > forme

  • 19 медальон

    n
    gener. medaillon

    Dutch-russian dictionary > медальон

  • 20 Kapsel

    1) Behältnis футля́р. für Medaillon медальо́н. v. Schädel коро́бка. Raumkapsel ка́псула
    2) Botanik коро́бочка
    3) bei Medikament ка́псула

    Wörterbuch Deutsch-Russisch > Kapsel

См. также в других словарях:

  • MÉDAILLON — Terme souvent employé pour désigner une médaille. Mais la médaille qui représente un personnage ou un événement a une fonction essentiellement commémorative, alors que le médaillon, lui, offre une plus grande diversité d’usages; il s’agit, en… …   Encyclopédie Universelle

  • Medaillon — steht für: Medaillon (Behälter), ein kleines Schmuckbehältnis für ein Bild, eine Locke etc. Medaillon (Ornament), ein rund oder oval gefasstes Schmuckfeld eines Reliefs oder einer Malerei, zur plastischen oder malerischen Dekoration einer Fassade …   Deutsch Wikipedia

  • medaillon — Medaillon. s. m. Medaille surpassant de beaucoup en poids & en volume les medailles ordinaires. Medaillon d or. medaillon d argent. medaillon de cuivre …   Dictionnaire de l'Académie française

  • medaillon — or médaillon [mā dī yōn′] n. MEDALLION (sense 4) …   English World dictionary

  • Medaillon — (fr., spr. Medaljong), 1) große Medaille; 2) rundes od. ovales Gemälde, auch wohl, 3) ein rundes u. plattes Behältniß von Glas od. edlem Metall, um den Hals zu tragen …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Medaillon — (franz., spr. daljóng), große Denkmünze; auch kleines rundes, glattes Behältnis für ein Bild, eine Locke etc.; en m., in einen Rundrahmen eingefaßt; in Gestalt einer Schaumünze. In der Architektur und im Kunstgewerbe nennt man M. ein von einer… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Medaillon — Medaillon, in den dekorativen Künsten ein von einem runden Rahmen eingefaßtes Relief, in der Goldschmiedekunst eine runde oder ovale Kapsel, in der Numismatik eine besonders große und schwere Denkmünze. Weinbrenner …   Lexikon der gesamten Technik

  • Medaillon — (frz., spr. aĭjóng), große Medaille; Schmuckgegenstand in Form einer flachen, ovalen, herzförmigen oder runden Kapsel für ein Bildchen etc. Medaillonbild, ein von einer runden Einfassung umgebenes Relief (meist Porträt), auch ein auf runder oder… …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Médaillon — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Un médaillon est une grande médaille fabriquée par moulage et non pas frappée. C est aussi un motif de décoration architecturale : Médaillon… …   Wikipédia en Français

  • Medaillon — Me|dail|lon 〈[ daljɔ̃:] od. [ daljɔ̣ŋ] n. 15〉 1. rundes od. ovales Ornament 2. rund od. oval gerahmtes Bildchen (BildnisMedaillon) 3. runde od. ovale Kapsel für Bildchen od. Andenken als Schmuckanhänger 4. kleines, kreisrund od. oval… …   Universal-Lexikon

  • MÉDAILLON — s. m. Médaille qui surpasse en poids et en volume les médailles ordinaires. Médaillon d or, d argent, de bronze. MÉDAILLON, en termes d Architecture, a la même signification que Médaille. MÉDAILLON, se dit aussi d Un bijou, d un cadre de forme… …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»